Post- History

Odnosząc się do pojęcia oczekiwania i jego roli w społecznej komunikacji oraz intymnych historiach, dwoje artystów na wystawie „Post-Historia” bada wymiary czasu i opowieści.
Szwajcarska artystka Nina Haab przygląda się mechanizmom zawieszania czasu, konstruowania wspomnień i aktu pamięci. Instalacja Peppy Wrecks (2021) podkreśla, że otwarcie się na nieznane i umiejętność istnienia w sprzecznościach to przejawy odporności wobec przeszkód. Dwie części tego samego mebla ukazują się nam stojąc na piasku, nosząc na swoich powierzchniach tajemnicze rysunki i zdanie: „You wouldn't have guessed”. Wraz z Peppy Wrecks, nowy cykl Haab Locus Amoenus (2020) zajmuje się toposem idyllicznego miejsca zdolnego uzdrowić ciało i umysł, podczas gdy jej rysunki z cyklu Vue sur Jersey (2018-2020), przypominają nam o niemożliwości uzyskania całości obrazu, splecionego z prywatnych i globalnych narracji.
Kwestie dotyczące pojmowania rzeczywistości i jej przedstawień wiążą się również z twórczością Wiktora Dyndo. Polski malarz posługuje się stylem realistycznym, aby zwiększyć poczucie niepewności świata, który poprzez wszechogarniający i wszechobecny aparat medialny stał się „zbyt realny, zbyt przerażający”: zbyt bliski i zbyt nieuchwytny. Jego cykl Breaking News (2019-2020) przedstawia tytułowy napis nałożony na martwe natury, morski brzeg lub barokowe wnętrza. Potęguje to efekt oczekiwania na wydarzenie, na coś, co ma się „wydarzyć”, ujawnić, jednocześnie wykorzystując do tych wyestetyzowanych obrazów charakterystyczny kwadratowy format Instagramowego feedu. Podając w wątpliwość rolę informacji i znaczenia we współczesnych społeczeństwach, Dyndo tworzy wizualne przerywniki, które są zarówno statyczne, jak i pełne napięcia, odzwierciedlając jednocześnie niepokój i oczekiwanie.