Czułki

Wystawa Arobala zbudowana jest wokół idei przepływów energetycznych - unaoczniając to, co niewidoczne, a podtrzymujące relacje bytów zasiedlających świat w jakim żyjemy. Kultura człowieka doprowadziła do swoistego rozczłonkowania organicznego chaosu życia, bo podzieliliśmy go na rodzaje i gatunki w celu ich opisu, wyłączenia z całości, selekcji przydatności i kontroli. Ten dualizm poznawczy pomiędzy odczuwaniem a racjonalizowaniem, pomiędzy weryfikowalnością wiedzy, a niemożnością przekazania odczucia wydaje się być kluczowy dla twórczości artysty. Świadomie queerując strategie reprezentacji w sztuce Arobal tworzy świat nienormatywny, emocjonalny i pozbawiony oczywistości, a przy tym uporczywie dążący ku kompletności. Artysta sztuka wspólnego korzenia z perspektywy ‘wykorzenionego’, funkcjonującego poza swoim krajem migranta, którego rośl-inność nie przyjęła się w ziemi kiełkowania. Na wystawie wątki zwierzęce, erotyczne i botaniczne przedstawione są jako elementy wspólnego świata poprzez instalację, w której rysunki nie są indywidualnymi fenomenami, ale próbą przestrzennego zwizualizowania filozofii jego sztuki, w której to co widzialne i co niewidzialne, jest równoprawne. Arobal proponuje więc odbiorcom przestrzeń współprzebywania, w której dwuwymiarowość rysunku ulega spulchnieniu, transformuje przestrzeń galerii, jako machiny obiektywizacji, do sensualnej i energetycznej przygody z różnorodnością.
Wystawa jest propozycją takiego spojrzenia na jego sztukę, w którym werystyczna perfekcja jego rysunków jest medium dla czułych i emocjonalnych relacji skierowanych na poznawanie świata zarówno radośnie chaotycznego i wspólnego, w którym pojedyncze fenomeny życia wyciągają ku sobie niewidoczne okiem czułki.
 
Aneta Szyłak, kuratorka
IG notatnik kuratorski
 
autorem muzyki do animacji jest Stefan Węgłowski