24 Karaty

Na wystawie Mai Kitajewskiej "24 KARATY" znajduje się 8 obrazów z cyklu obejmującego twórczość ostatnich dwóch lat. Są to prace wykonane techniką wypracowaną poszukiwaniami materiału przełamującego tradycyjną formę malarską, a jednocześnie estetycznie odpowiadającą sztuce artystki. Na powierzchni płótna Kitajewska używa przede wszystkim złotych cekinów, których kąt ustawienia w różny sposób odbija światło, natomiast nici w różnych kolorach nierzadko kreślą konturowe linie rysunku. Obrazy te czerpią jednocześnie z tradycji tkaniny i z kultury wizualnej malarstwa. Ich wyjątkowy charakter pod względem faktury i odbijania światła przez powierzchnię sprawia, że  wokół obrazu tworzy się aura przesycona błyskiem podobnym do tej, która unosi się wokół ikon i wystawianych na pokaz klejnotów. Prace te oscylują między dwuwymiarowymi obrazami i obiektami przestrzennymi na poziomie materialnym, natomiast na poziomie przedstawienia między abstrakcją i sztuką figuratywną. Dzięki zastosowaniu odniesień do schematycznych przedstawień i układu herbów, sztandarów oraz oznak fikcyjnych przynależności naśladujących tożsamości rodowe, narodowe czy ogólniej symboliczne, nie są to po prostu wariacje na temat tradycyjnych przedstawień, ponieważ zawłaszczając formy kompozycji i motywy, umiejscawiają je w ironicznym kontekście zalewu rozmaitymi, pozbawionymi głębszych znaczeń iluzjami bogactwa, splendoru i domniemanego szlachectwa. W obliczu współczesnych konstrukcji efemerycznych tożsamości i nienasyconego pragnienia podkreślania własnej odrębności symboliczne przedstawienia opierają się najczęściej na powierzchownie wyobrażonym totemizmie zastępującym rzeczywistą pamięć. Odniesienia związane z herbami zwracają uwagę na poczucie braku stabilnej historii w czasach przyspieszenia i niestałej tożsamości. Obrazy Kitajewskiej w oryginalny sposób łączą z jednej strony kwestie pamięci, szlachectwa i trwałości, a z drugiej ironizują na temat fałszywych czy konstruowanych naprędce tożsamości przykrywających niepamięć i brak źródłowej przynależności. Są w tym sensie ironicznie skrzącymi się sztandarami XXI wieku, kiedy niemal wszystko to, co tradycyjne i lokalne miesza się z tym, co tymczasowe i globalne tworząc niespodziewane i niepokojące hybrydy obdarzone nieodpartym wdziękiem.
 
Biała flaga, technika własna, 80 x 80cm,  2015